به گزارش ایکنا؛ اسماعیل امینی، شاعر و پژوهشگر ادبیات آیینی در پنجمین برنامه «محرم در شعر و ادب فارسی» که گزیده و گلچینی از سرودههای عاشورایی و آیینی شاعران کهن و معاصر است، میگوید:
از کتاب نامههای کوفی، اثر سعید بیابانکی، چند شعر را انتخاب کردهام که میخوانم. برای اینکه نگاه متفاوت به نسبت انسان امروز با وقایع عاشورا در این شعرها، خیلی خوب منعکس شده است. این شعرها تعدادی شعر کوتاه سپید است در این اثر کنار هم آمده است.
نامه دهم
لب این حوض مینشینم
چنگ آبی بر میدارم
و به آن زل میزنم
وقتی بهانهای ندارم
برای سرودنت
در این شعر، اشارهای به تربیت و ادب قدیمی که به ما گفته بودند؛ هر وقت آب مینوشید، شهدای کربلا را کنید و اسامی امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) را بیاورید. از همین رسم ساده، یک نگاه شاعرانه پدید آمده و در این شعر آمده است.
نامه یازدهم
نه سلامی
نه امضایی
نه عکسی
چه روزگار بدی دارد
شمر تعزیه
نامه دوازدهم
نه تابلوهای فلکسی
نه شمایل سه در پنج
نه استریوهای هشت باند
نه انبوه جمعیت
چه مجلس خلوتی داریم اینجا
من و دوازده بند محتشم
این شعر، سالهای پیشتر گفته شده و مربوط به شرایط جدید نیست که این بیماری واگیر همه را خانهنشین کرد. اما هستند کسانی که به هر دلیل در ایام ماه محرم، نمیتوانند وارد هیئتها و مجالس شوند و در این شعر نیز شاعر بیان میکند که در خلوت او و دوازده بند محتشم، مجلس روضه گرفتهاند.
نامه سیزدم
میخواستم
این دو قطره اشک
پنهان بماند
گوشه هیئت
امان از دوربینهای شبکه خبر
در روزگار نوجوانی ما در هیئتها مرسوم بود که وقتی میخواستند ذکر مصیبت کنند چراغها را خاموش میکردند، برای اینکه هر کس در احوال خود هر طور که میخواهد عزاداری و گریه کند، اما حالا به روزگاری رسیدهایم که نور و دوربین و چراغ و ... در هیئتها زیاد است و همه چیز را ضبط و مستند میکنند که این مقدار توجه کردن به خبر و انعکاس خبری عزاداری، احوال خلوت هیئت را به هم میزند.
یک شعر دیگر از نامه کوفی میخوانم. اما باید توجه کرد که سعید بیابانکی علاوه بر این، تعداد بسیار زیادی شعر موزون و نوحه برای ماجرای عاشورا و حوادث محرم دارد که به دلیل متفاوت بودن آن، چند شعر از این اثر خواندم.
نامه شانزدهم
به یاد لبان
تشنهات ظهر عاشورا
شربت زعفرانی نوشیدیم
در جامهای کریستال
انتهای پیام